ABRUPTO

31.10.05


EARLY MORNING BLOGS 635

Aló pola mañanciña
subo enriba dos outeiros
lixeiriña, lixeiriña.

Como unha craba lixeira,
para oir das campaniñas
a batalada primeira.

A primeira da alborada
que me traen os airiños
por me ver máis consolada.

Por me ver menos chorosa,
nas suas alas ma traen
rebuldeira e queixumbrosa.

Queixumbrosa e retembrando
por antre verde espesura,
por antre verde arborado.

E pola verde pradeira,
por riba da veiga llana,
rebuldeira e rebuldeira.

(Rosalia de Castro)

*

Bom dia, "enriba dos outeiros"!

(url)

© José Pacheco Pereira
Site Meter [Powered by Blogger]