ABRUPTO |
semper idem Ano XIII ...M'ESPANTO ÀS VEZES , OUTRAS M'AVERGONHO ... (Sá de Miranda) _________________ correio para jppereira@gmail.com _________________
|
17.4.05
EARLY MORNING BLOGS 472
Paseniño, paseniño, vou pola tarde calada, de Bastabales camiño. Camiño do meu contento; i en tanto o sol non se esconde, nunha pedriña me sento. E sentada estou mirando como a lúa vai saíndo, como o sol se vai deitando. Cal se deita, cal se esconde, mentras tanto corre a lúa sin saberse para donde. Para donde vai tan soia, sin que aos tristes que a miramos nin nos fale, nin nos oia. Que si oíra e nos falara, moitas cousas lle dixera, moitas cousas lle contara. (Rosalia de Castro) * Bom dia! (url)
© José Pacheco Pereira
|